می ازمایم
می اموزم
زندگی را و طعم های مختلفش را
از جستن خدا خسته نمی شوم
و گاهی اگر خسته شدم
روی پله های ناشناسی می نشینم
و دو باره از افتاب از سایه
از گذر مردمان و تماشایشان
نیرو میگیرم
دو باره براه می افتم
می ازمایم
تا هر گاه که پاهایم یاری دهد
می اموزم
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر