به جستجو ادامه میدهم
نا امید نمی شوم
شکوه لحظه ها را شکار می کنم
به بهانه پیری از پای نمی نشینم
از قلب دشواری ها گذر کرده ام
تا انتهای دره اضطراب و افسردگی
رفته ام
ولی باز بالا امده ام
دستان پر توان خداوند
همواره مرا به بالا کشیده اند
منی را که دیوانه وار و
بدون فکر
خودم را در مهلکه هایی مهلک
انداخته بوده ام
ان دستان را خواهم یافت
و روی ماهش را خواهم بوسید
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر