دو باره می خواهد احوال پرسی کند
دو باره می خواهد سر زده وارد شود
دو باره می خواهد سلام کند
ولی من جواب سلامش را نخواهم داد
در برویش باز نخواهم کرد
خودش را خیلی صمیمی می داند با جان من
ولی من از در خواهمش راند
به غم سلام نخواهم گفت
Links
بايگانی وبلاگ
-
▼
2009
(259)
-
▼
مارس
(30)
- دستور زبان عشق(برای طلیعه)
- این چه حالیست
- سکه های تقلبی
- عطر خدا
- خلاقیت اوشو
- شب سکوت کویر
- اینکه نمی شود
- امواج
- اسفندماه
- میوه ممنوعه
- زندگی در اگر
- خدای منتظر
- در کوچه ها
- رویاهای دور
- شعری از وحشی بافقی
- مرغ روح
- سوسوی چراغی
- حیرانی
- وجود دو قسمتی
- سوغاتی ها
- شکوفه های خیابانی
- خلاقیت اوشو
- مرغ قفس
- دل تنگ
- احساس
- احوال پرسی
- روزگار سگی
- عناصر چهار گانه
- رمان خوانی
- بار دیگر سفر به دیگر سو
-
▼
مارس
(30)
۱ نظر:
همین غم باعث خیلی از کارهای بزرگیه که ما انجام می دیم. اگه غم نبود بودلر، شاعر نمی شد. اگه غم نبود داستایفسکی، اون رمان های شاهکارو نمی نوشت. اگه غم نبود ما جوونا عاشق نمی شدیم و اگه غم نبود چه چیز بود؟ زندگی ای که نشود غم را در مقابلش یذیرفت که زندگی نیست!
ارسال یک نظر