ان سفر کرده ان عزیز
همیشه هست
استکان کمر باریک چای
مرا بیاد او می اندازد
و سفره بی نمکدان
حضورش همه جا هست
و گاهی که نیست
حضور فیزیکیش
و نبودنش است که ما را دلتنگ میکند
ولی ما اشک هایمان را قورت می دهیم
از انرو که خودش همیشه خندان بود
و شادی را بیشتر دوست داشت
روحش شاد
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
۲ نظر:
خط هفتم: "کاهی"
rooheshoon shad
ارسال یک نظر