در خیابان خانمی تنها راه می رفت و با خودش حرف می زد
با او همراه شدم چون دیدم منهم دارم با خودم حرف می زنم
گفتم دو نفری با خودمان حرف بزنیم
ولی او روی یه نیمکت نشست و انقدر حرف زد
که سرم را برد
راستی کو سرم؟
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
Links
بايگانی وبلاگ
-
▼
2009
(259)
-
▼
فوریهٔ
(77)
- مسافر
- نی
- نجات بچه ها
- ادم های ساده
- برگ های پاییزی
- دیوانه ها
- رابطه روح با جسم
- وام گرفته از عمران صلاحی(برای انوشه)
- اویختن از جایی
- درویش بی نوا
- کتاب های درسی قدیمی
- دریغ از پارسال
- در جستجوی راه درست
- افسانه
- اتفاق
- چشم زخم
- فال بینی
- ملیجک
- آن مرد امد
- موج ها
- با یاد تو
- مرور خاطرات کودکی
- عکسی از من
- کارهای اشنا
- سرو روان
- زنبور ها
- حضور
- پبغام
- بیم از خود
- کتاب ها
- بر گرفته از کتاب انقلاب عاشورا
- چوپانی
- باز هم دفتر خاطرات
- گنجشکک اشی مشی
- ای رحیم
- یک عاشقانه ارام (نادر ابراهیمی)
- بخش تشریح
- دوران دانشکده
- یادش بخیر
- روز واپسین
- قله
- ای روزگار
- با یادهای عزیز گذشته
- کودک درون
- شکایت
- بچه های کویر
- روز تولد
- کوره راه
- یک دل و یک احساس
- زیر کرسی
- شمعدانی ها
- رویای ابی
- رویش
- خبر تنهایی
- طنز
- قایم موشک
- سیزده بدر
- گندم زار
- نرمی ماسه ها
- در اندرون من پیرزن
- خدای منتظر
- از کتاب صراط ع ص
- سلامی گرم
- کمک
- نامه ای به 16 سالگی
- رفتارهای اشتباه
- انباری شلوغ پلوغ
- جدول سودوکو
- اس ام اس
- ماش
- دو ویژگی شخص معنوی
- لوئیس بونوئل
- شنگول و منگول
- کهنسالی
- نگاه اشنا
- زن
- دو بسته اهدایی
-
▼
فوریهٔ
(77)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر