می گویند خدا پشت در خانه همگی ما منتظر است
او بما مشتاق است
راه های رسیدن به خودش را هم نشانمان داده است
کلیدها یه جایی همین دورو ورا است
شادی در کمین ماست تا بدرون اید
خدا به تعداد ادمها کلید و راه و نشانی و ادرس داده است
ولی افسوس ما چشم هایمان را بسته ایم
و نمی دانیم چه گنجی در درون هر کدام از ماست
سر گردان در بیرون به دنبالش می گردیم
خدایا از خودت کمک می خواهیم
ما را به راهی که خودت دوست داری راه نمایی کن
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
۵ نظر:
سلام، ببخشید خانم دکتر اما:
ای کاش ...ایی و جهان دیگری وجود می داشت، تا بتوان به قیمت رنجهای ابدی، که هیچ اندیشه الهی، هیچ پاداش اخروی، و هیچ چیز دیگر قادر نیست، خاتمه یک زندگی انسانی را توجیه کند، که از بیهودگی، چون محتضری، در خونین ترین لحظات مرگ خود، نهره زد و بر روی همه چیز تف کرد. این زندگی بسیار خونین و بیهوده تر از همه چیز است که ما در آن به دنبال... باشیم. این راه رسیدن من به او است...
آندره تو باز دوباره اظهار فضل و ادب کردی. مگر من با دلی لبریز از اندوه و چشمانی آکنده از اشک به تو نفرمودم:
دنیا چه بزرگ است در پرتو چراغها، در چشمان خاطره ها چه کوچک است دنیا.
آندره بار آخرت باشد که حرف از بیهودگی می زنید. من خود این را میدانم ولی لب خَموش دار و هیچ مگو که تا همه در آغوش این خاک نفرین شده خواهیم خفت...
:))
باز هم خدا، باز هم خدا...
به همان شمس تبریزی بچسبیم بهتر است چون او انسان شناسی حقیقی است تا خدا شناس. هر خدایی در درون انسانها است. ولی در حقیقت هر کسی خدا است. خدا و خدا و خدا . انسان و انسان و انسان.
مرگ و مرگ و مرگ و چه کسی او را دیده و می شناسد. توهیمی بزرگ در عصر اوهام ما. عصر اوهام...
یا هو. خانوم دکتر انگار چند روز هست که حوصله ندارید و خبری از شما نیست. منتظر ادامه افکار و اندیشه ها هستیم.
ارسال یک نظر