۱۳۸۷ اسفند ۲, جمعه

چوپانی

روزها از پی هم می گذرند

و تو می خوانی اواز حدی

ساربانی یا چوپانی

گله ات تنهاییست

شترانت گله ات

همگی توی کتابا

غرقند

و تو می باید

رخت چوپانی از تن بکنی

هیچ نظری موجود نیست: