قله

عزیزی می گفت
ادمیان از کوه زندگی که بالا میروند
از کوه معرفت
از کوه دیانت
هر چه پایین تر هستند
از هم جدا ترند
و انگاه که در میانه راه بهم می رسند
بهم سلام می کنند
و انانکه تا قله رسیده اند
همدیگر را در اغوش می گیرند
از هر مرامی که باشند