۱۳۸۷ دی ۱۹, پنجشنبه

شاهد انهمه شهید

زینب کبری بانوی کربلا
چگونه تحمل کردی انهمه مصیبت را؟
و ما چگونه شیعه توایم
با اینهمه کم طا قتی
میدانم که در هجوم بلاها
اگر ترا بیاد بیاوریم
صبوریت را
استقامتت را
متانتت را
در شهادت برادری انچنان و پسرانت
و برادر زادگان و راد مردانی انچنان شگفت
که هنوز که هنوز است
زمین دیگر اینهمه مرد یکجا نزاده است
ارام خواهیم گرفت
و صبوری را تمرین خواهیم کرد
ای دختر زهرا
کمکمان کن
به کودکانمان رحمت اور
به حق مادرت زهرا و پدرت علی
سایه پر مهرت را بر سر این ملک بلا زده بینداز
تو که ان کاروان بلا کشیده را
ان کبوتران بال و پر سوخته را
و امام عصر را با ان پیشانی از تب گر گرفته را
از ان بیابان هول و تفدیده
با جگری سوخته عبور داده ای
چگونه راضی خواهی شد
ما را هر چقدر گنهکاردر این روزگار پر هراس تنها بگذاری
بر ما رحم کن خواهرم
زیبا دیدن رویدادها را بما بیاموز
همانگونه که در پایان گفتی ما رایت الا جمیلا

هیچ نظری موجود نیست: