موسیقی با من چه میکند؟
مانند موجی سهمگین در برم میگیرد
با جذرو مدی چنان قوی که گاه میترسم
اگر بالای کوهی رفته باشم
با شنیدن موسیقی ای قدیمی و اشنا یا باید پرواز کنم
و یا لا جرم خودم را از کوه بزیر اندازم
خلاصه یه کاری باید بکنم
اینطور موقعها کسی دوروورم نباشد بنفعش است!
Links
بايگانی وبلاگ
-
▼
2009
(259)
-
▼
ژانویهٔ
(67)
- اطاق رو به افتاب
- جارو پارو
- از کتاب نامه های بلوغ ع / ص
- موجی سر کش
- سعدی از دست خویشتن فریاد
- خوردن عروسک ها
- گذر ایام
- تجربه ای تازه
- سریال یوسف پیامبر
- نبرد انسان با شیطان
- خشونت با خود
- نگاهی به باغ درون
- فرنگیس
- خواب نا تمام
- اندر ادامه خواب حکومت داری بانوان محترمه
- نسل فنقلی ها
- خواب اشفته
- ادامه نسل متفاوت
- تفاوت نسلها
- قدر نعمتها را دانستن
- رویاها
- دود شدن رویاها
- در کلاس اول دبستان
- موجی سهمگین
- نسل عصیانگر
- ات و اشغالای درون
- تنها مایملک
- شبی مهتاب
- متون کهن
- فرشته ها
- معذرت خواهی
- روح ارام
- ما مردمان نا سپاس
- نقاشی عرفان
- ادامه سریال
- شوق بهاران
- خوابی سریالی
- اینک برکه ای کهن / اوشو
- نمایشنامه ای در یک پرده
- مائده های زمینی اندره جید
- خاکی
- الهی نامه
- با اینا زمستونو سر می کنم
- از پاتانجالی عارف هندی
- کری
- بینوایان
- ادامه مناجات
- مناجات نامه
- دخترم خواهرم مادرم
- مائده های زمینی اندره جید
- پرستو
- هیچ کاری نکردن
- تاریخ اینده
- نسل قانع
- ما چه کرده ایم
- کبوتر خیال
- باز هم برتولت برشت
- برتولت برشت با تغییری در عنوان
- از کتاب جان کریستف رومن رولان
- شاهد انهمه شهید
- برف
- طعم خرمالو
- لاک پشت پیر
- بر سر دو راهی
- در هجوم بادهای سرد
- جان جهان
- سلام مومن سلام
-
▼
ژانویهٔ
(67)
۲ نظر:
این موج سهمگین شما مرا به یاد شعری از «پل ورلن» می اندازد: de la musique de la musique toujour. یعنی موزیک، موزیک، همیشه موزیک. و بعد یاد این شعر دیگر ورلن می افتم:
ناله های بلندِ سازهای خزان
می خراشد دلم را با رخوتی یکنواخت.
نفس بریده و دلمرده،
هنگامی که ساعت زنگ می زند
به یاد می آورم روزهای رفته را
و می گریم.
و می روم در باد بد که
می بردم این سو و آن سو
چون برگی خشکیده...
music
reality
some times it doest
have any difference
ارسال یک نظر