نقاشی عرفان

دیشب با بانویی خردمند اشنا شدم

کردارش گفتارش و نگاهش به دلم نشست

فکر می کنم دلش با زبانش یکیست

و یکی بودن دل و زبان در این زمانه کیمیاست

او نقاش است و با پارچه روی بوم عرفان می کشد

شعرهای حافظ و مولانا و کعبه و ....را تصویر می کند

و اینهمه را با عشق می کند

تا جایی که در یک جلسه می شود فهمید

خیلی بدلم نشست

از بودن در حال و در لحظه بودن گفت

خلاقیت را تعریف کرداز نظر خودش

هنر را با زبان خودش تعریف کرد

نمی دانم در اینده خواهمش دید یا نه

مجسمه ای ساخته بود از ایزد بانوی خرد

و خودش زنی خرد مند بود